ทุกวันนี้ตลาดโลกไม่ได้ถามเราเพียงว่า “มะพร้าวไทยอร่อยไหม” หรือ “คุณภาพดีแค่ไหน” อีกต่อไป
แต่สิ่งที่พวกเขาถามก่อนตัดสินใจซื้อคือ
“มะพร้าวนี้ ใช้ลิงเก็บหรือเปล่า?”
เพียงคำถามสั้น ๆ คำถามเดียว…แต่สามารถปิดประตูตลาดทั้งยุโรป อเมริกา และญี่ปุ่นได้ทันที
ถ้าคำตอบคือ “ใช่” เพราะโลกยุคนี้ไม่เพียงต้องการอาหารที่ดีต่อสุขภาพ แต่ยังต้องการ อาหารที่ผลิตอย่างมีจริยธรรม และ เคารพสิทธิของสัตว์ ด้วย
จากเหตุนี้เอง กรมวิชาการเกษตรจึงได้ยกระดับมาตรฐานการผลิตขึ้นอีกขั้น ด้วยสิ่งที่เรียกว่า “GAP Monkey Free Plus”
— เครื่องหมายรับรองที่ไม่ใช่แค่ “ตราคุณภาพ” แต่เป็น “ใบผ่านด่าน” ที่จะทำให้มะพร้าวไทยยืนหยัดในตลาดโลกได้อย่างภาคภูมิ
GAP Monkey Free Plus คืออะไร?
มันคือมาตรฐานที่รับรองว่า
🐒 ไม่มีการใช้แรงงานลิงในกระบวนการเก็บเกี่ยวและการผลิตทั้งหมด
🌱 ผ่านหลักปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี (GAP) ตั้งแต่ต้นน้ำถึงปลายน้ำ
🔍 มีระบบตรวจสอบย้อนกลับ (Traceability) ที่ตรวจได้ว่ามาจากสวนใด เก็บอย่างไร และปลอดจากแรงงานลิงจริงหรือไม่
และหัวใจสำคัญที่สุดคือ “คำว่า Plus”
“คำว่า ‘Plus’ หมายถึงการเพิ่มมาตรการที่เน้นการ ตรวจรับรองว่าไม่มีการใช้แรงงานลิงในการเก็บเกี่ยว ซึ่งแสดงถึงความใส่ใจและความร่วมมือของทุกภาคส่วนในห่วงโซ่อุตสาหกรรม เพื่อให้สินค้ามะพร้าวไทยสามารถ ครองตลาดโลกได้อย่างมั่นคง
มันคือการยกระดับจากเดิมที่เคยให้ความสำคัญเพียงแค่ ‘คุณภาพของผลผลิต’ สู่การคำนึงถึง ‘ความรับผิดชอบต่อสังคมและมาตรฐานสากล’ อย่างแท้จริง”
ทำไมต้องรีบก้าวให้ทัน?
เพราะโลกเปลี่ยนไปแล้ว…
🇪🇺 ซูเปอร์มาร์เก็ตยุโรปและผู้ซื้อรายใหญ่ “ไม่รับ” สินค้าที่เกี่ยวข้องกับแรงงานลิง
🏭 โรงงานแปรรูปไม่กล้ารับซื้อถ้าไม่มีใบรับรอง GAP Monkey Free Plus
📦 แบรนด์ที่ต้องการเข้าสู่โมเดิร์นเทรด ต้องแสดงหลักฐานว่า “ปลอดลิง 100%”
พูดง่าย ๆ คือ “ไม่มีใบรับรอง = ไม่มีสิทธิ์ขาย” ในตลาดใหญ่
และนี่ไม่ใช่แค่การรับรองสำหรับสวนมะพร้าวเท่านั้น แต่มันคือ “กลยุทธ์การยืนระยะของทั้งอุตสาหกรรม” ที่ต้องการให้สินค้าไทยไม่ถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลทางจริยธรรมอีกต่อไป
📈 ไม่ใช่เรื่องของใครคนใดคนหนึ่ง แต่คือเรื่องของ “ทั้งประเทศ”
แม้บางพื้นที่ของไทย — อย่างภาคเหนือหรือภาคตะวันออกเฉียงเหนือ — จะไม่เคยใช้ลิงเก็บมะพร้าวเลยก็ตาม แต่มาตรฐาน GAP Monkey Free Plus ก็ยังสำคัญ เพราะมันไม่ใช่แค่เรื่องของ “ใครใช้หรือไม่ใช้” แต่มันคือภาพลักษณ์ของ สินค้าไทยทั้งประเทศ ที่ต้องก้าวให้ทันกับความคาดหวังของผู้บริโภคโลก
นี่จึงไม่ใช่เรื่องของการเปลี่ยนวิธีเก็บเกี่ยวเท่านั้น แต่คือ “การเปลี่ยนวิธีคิด” ว่าเกษตรไทยต้องไม่เพียงปลูกพืชให้ดี แต่ต้องปลูกด้วย ความรับผิดชอบ ต่อทั้งคน สัตว์ และสิ่งแวดล้อม
