นายวสันต์ รื่นรมย์ อายุ 43 ปี อยู่บ้านเลขที่ 37 หมู่ที่ 8 ตำบลวังหว้า อำเภอแกลง จังหวัดระยอง
การศึกษา ปริญญาตรี วท.บ. (เกษตรศาสตร์) มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
อาชีพ เกษตรกร (ทุเรียน)
ผลงานดีเด่น
ความคิดริเริ่ม และความพยายามฟันฝ่า อุปสรรคในการสร้างผลงาน
นายวสันต์ รื่นรมย์ เป็นเกษตรกรรุ่นใหม่ที่มีความมุ่งมั่นตั้งใจในการทำการเกษตรโดยใช้ระบบ “เทคโนโลยีเกษตรอัจฉริยะ” จากการสั่งสมประสบการณ์ในการทำงานบริษัทเอกชนด้านการเกษตรมาอย่างยาวนาน เมื่อถึงจุดที่ต้องตัดสินใจเลือกทางเดินระหว่างการเติบโตในสายอาชีพที่มั่นคงกับการได้กลับมาดูแลครอบครัว จึงเลือกลาออกจากบริษัทเอกชนเพื่อกลับมาประกอบอาชีพทำสวนทุเรียน สานต่อจากพ่อแม่ และมุ่งมั่นที่จะพัฒนาโดยนำเทคโนโลยีเข้ามาร่วมกับภูมิปัญญาทางการเกษตรได้อย่างสอดคล้องและสมดุล บริหารจัดการสวนทุเรียน เชิงธุรกิจ คำนึงถึงต้นทุน ผลกำไร ความคุ้มค่า และเน้นคุณภาพ จัดการสภาพแวดล้อมในสวนอย่างเหมาะสม นำข้อมูลผลการวิเคราะห์สภาพดินฟ้าอากาศมาใช้วางแผนการผลิต รวมทั้งใช้เทคโนโลยีนวัตกรรมใหม่ ๆเพื่อเพิ่มผลผลิต จนทำให้ประสบความสำเร็จในการทำสวนทุเรียนแบบเกษตรสมัยใหม่
การนำเทคโนโลยีมาใช้ได้อย่างเหมาะสมกับพื้นที่และไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม
๑. การใช้น้ำอย่างคุ้มค่า โดยคำนวณปริมาณการใช้น้ำต่อต้น ใช้หัวจ่ายน้ำแบบมินิสปริงเกอร์ ติดตั้งหัวจ่ายน้ำที่ระดับความสูง ๑ เมตร ซึ่งเป็นตำแหน่งที่สามารถกระจายน้ำได้อย่างมีประสิทธิภาพ และติดตั้งหัวพ่นน้ำในทรงพุ่มเพื่อเพิ่มความชื้น ช่วยลดการระบาดของไรแดง
๒. ติดตั้งอุปกรณ์ตรวจวัดสภาพอากาศขนาดเล็กเพื่อนำข้อมูลมาใช้ในการจัดการความชื้นภายในสวนให้เหมาะสมกับความต้องการของพืช
๓. คำนวณการใช้ปุ๋ยโดยใช้แอพพลิเคชั่น Shape Info และให้ปุ๋ยพร้อมระบบน้ำเพื่อลดต้นทุน
๔. ใช้โดรนเพื่อการเกษตรฉีดพ่นสารเคมี ช่วยลดปริมาณงานและแรงงาน ลดค่าใช้จ่าย ลดเวลาการทำงานและเพิ่มความปลอดภัยให้กับผู้ปฏิบัติงาน
๕. กำจัดวัชพืชโดยการตัดแทนการใช้สารเคมีและนำเศษวัชพืชไปเป็นอาหารของไส้เดือนดิน ได้มูลไส้เดือนเป็นอินทรียวัตถุบำรุงดิน ช่วยดูดซับความชื้น และธาตุอาหารของพืช
๖. ห่อผลทุเรียนด้วย “ถุงแดง Magik Growth” เพื่อเพิ่มคุณภาพผลผลิต นำไปสู่การยกระดับมาตรฐานทุเรียนหมอนทองระยอง
๗. การทำธนาคารน้ำใต้ดิน เพื่อกักเก็บน้ำไว้ใช้ในช่วงแล้ง และช่วยในการลดความแฉะของดินในช่วงฤดูฝน ลดสาเหตุที่ทำให้เกิดโรคในทุเรียน ต้นทุเรียนสามารถดูดซับน้ำและอากาศได้ดี ใบทุเรียนมีความสดใสสมบูรณ์
การแก้ปัญหาของเกษตรกรด้านพื้นที่ ด้านวิชาการเกษตร ด้านเศรษฐกิจ ด้านสังคม ด้านการเมืองและด้านสิ่งแวดล้อม และด้านอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง
๑. ด้านพื้นที่ ปรับสภาพแวดล้อมในแปลงปลูกให้เหมาะสมสำหรับทุเรียน โดยการตัดแต่งทรงพุ่มให้มีความโปร่ง ทำธนาคารน้ำใต้ดินเพื่อกักเก็บน้ำ นำเศษวัชพืชมาใช้เป็นวัสดุคลุมดิน
๒.ด้านวิชาการเกษตร ลดความเสียหายของต้นทุเรียนจากไรแดง ด้วยการรักษาสมดุลความชื้นในสวนโดยการพ่นน้ำในทรงพุ่ม เพิ่มการไหลเวียนอากาศโดยใช้พัดลมเป่า เพื่อให้ต้นทุเรียนแข็งแรง ไม่เครียดโรค และแมลงศัตรูพืชไม่สามารถเข้าทำลายได้ ถึงแม้มีการเข้าทำลายบ้างก็ไม่สร้างความเสียหาย
๓. ด้านเศรษฐกิจ หากทุเรียนล้นตลาด หรือมีคุณภาพไม่เหมาะสำหรับการส่งออก จะนำไปแปรรูปเพื่อเพิ่มมูลค่าเป็นผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ และจัดจำหน่ายภายใต้แบรนด์ “ฟาร์มรื่นรมย์”
๔. ด้านสิ่งแวดล้อม กำจัดวัชพืชด้วยการใช้รถตัดหญ้าและนำเศษวัชพืชไปคลุมดิน เพื่อเป็นแหล่งอาศัย และเป็นอาหารของไส้เดือนดิน มูลไส้เดือนเป็นอินทรียวัตถุบำรุงดิน
๕. ด้านอื่น ๆ เช่น ร่วมรณรงค์ไม่ตัดทุเรียนอ่อนและร่วมผลักดันพระราชบัญญัติทุเรียน เป็นต้น
ผลงานและความสำเร็จของผลงานทั้งปริมาณและคุณภาพ ตลอดจนระยะเวลาที่ปฏิบัติงานและความยั่งยืนในอาชีพ
ผลงาน
๑. ผลผลิตต่อไร่
๒,๔๑๕ กิโลกรัมต่อไร่ (ปี ๒๕๖๖ เฉลี่ยทั้งประเทศ ๑,๔๗๕ กิโลกรัมต่อไร่)
๒. มีการบริหารจัดการการผลิตและการตลาดที่ดี
- ด้านการผลิต มีการวางแผนการผลิต และผลิตตามหลักวิชาการเกษตรดีที่เหมาะสม ได้รับการรับรองมาตรฐาน GAP มีการแปรรูปผลผลิตเพื่อเพิ่มมูลค่าเป็นผลิตภัณฑ์หลายชนิด เช่น พิซซ่าทุเรียน ทุเรียนทอด น้ำทุเรียน และอาหารอื่น ๆ เป็นต้น
- ด้านการตลาด มีการบริหารจัดการผลผลิต
ด้วยการปรับสมดุล Demand & Supply ผ่าน ๓ ช่องทาง ได้แก่ จำหน่ายในประเทศ ร้อยละ ๘.๘ ส่งออกร้อยละ ๙๐.๑ และแปรรูป ร้อยละ ๑.๑
๓. ทุน/รายได้ (ย้อนหลัง ๓ ปี)
ปี ๒๕๖๔ รายได้ : ๓,๕๖๒,๗๕๕ บาท
ต้นทุน : ๔๓๐,๗๔๖ บาท
กำไร : ๓,๑๓๒,๐๐๙ บาท
ปี๒๕๖๕ รายได้ : ๓,๙๗๖,๕๐๐ บาท
ต้นทุน : ๔๓๓,๒๕๕ บาท
กำไร : ๓,๕๔๓,๒๔๕ บาท
ปี ๒๕๖๖ รายได้ : ๔,๑๖๕,๘๗๕ บาท
ต้นทุน : ๔๔๓,๒๐๔ บาท
กำไร : ๓,๗๒๒,๖๗๑ บาท
ความยั่งยืนในอาชีพ
สร้างความยั่งยืนในอาชีพโดยการ
๑. ขยายพื้นที่ปลูกทุเรียนเพิ่มจาก ๑๕ ไร่เป็น ๒๐ ไร่ และจะขยายเพิ่มอีกในอนาคต
๒. เพิ่มมูลค่าผลผลิต โดยการแปรรูปผลผลิต
๓. ลดความเสี่ยงด้านการตลาด โดยปลูกมะพร้าวเป็นพืชทางเลือก
๔. ปลูกฝังให้ทายาทรักอาชีพเกษตร โดยให้ลูก๒ คน ช่วยงานในสวนช่วงปิดเทอม
การขยายผล
มีการขยายผลสู่เกษตรกรทั้งในและนอกพื้นที่ผ่านช่องทางต่าง ๆ ได้แก่
๑. เป็นวิทยากรให้กับเกษตรกรผู้ปลูกทุเรียนและกลุ่มแปลงใหญ่
๒. เปิดโอกาสให้นักศึกษาเข้ามาฝึกงานในสวน
๓. เผยแพร่ความรู้ผ่าน facebook กลุ่ม“อาหารพืช (ทุเรียนและผลไม้ต่าง ๆ)” ผู้ติดตามกว่า ๘,๗๐๐ คน
ความเป็นผู้นำและการเสียสละเพื่อประโยชน์ส่วนรวมในด้านต่าง ๆ
เป็นผู้นำที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ เป็นผู้มีความเป็นผู้นำสูง มีความคิดก้าวหน้า มุ่งมั่นตั้งใจ มีประสบการณ์การทำงานหลายองค์กรทั้งการเป็นที่ปรึกษาและเป็นผู้นำ โดยเข้าร่วมประชุมทุกครั้งและเสนอความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ บทบาทที่สำคัญ ได้แก่
๑. เป็นนายกสมาพันธ์ชาวสวนทุเรียนไทย จังหวัดระยอง
๒. เป็นอุปนายกสมาพันธ์ชาวสวนทุเรียนไทย
ภาคตะวันออก
๓. ประธานแปลงใหญ่ทุเรียนบ้านเนินหย่อง ตำบลวังหว้า อำาเภอแกลง จังหวัดระยอง
๔. ประธานศพก.เครือข่าย ตำบลห้วยยาง อำเภอแกลง จังหวัดระยอง
๕. ประธานศูนย์จัดการดินปุ๋ยชุมชนบ้านเนินหย่อง
๖. ประธานกลุ่มวิสาหกิจชุมชนฟาร์มรื่นรมย์
๗. เกษตรกรรุ่นใหม่จังหวัดระยอง (YSF)
๘. คณะทำางานขับเคลื่อนเศรษฐกิจฐานราก คณะกรรมาธิการพัฒนาเศรษฐกิจ สภาผู้แทนราษฎร
๙. คณะทำางาน Salesman จังหวัดระยอง
๑๐. คณะทำงานผลักดัน GI ทุเรียนหมอนทอง ระยอง
การทำประโยชน์เพื่อส่วนรวม
เป็นวิทยากรบรรยายให้ความรู้การทำสวนทุเรียนแก่เกษตรกรในพื้นที่และเกษตรกรทั่วไป และทำสื่อออนไลน์เผยแพร่ความรู้ผ่าน Facebook Youtubeและ Tiktok โดยมีความสามารถในการสื่อสารเป็นอย่างดี สามารถอธิบายการผลิตและการจัดการสวนได้อย่างมีหลักการทางวิทยาศาสตร์ นอกจากนี้ยังเปิดสวนเป็นสถานที่ศึกษาดูงานด้วย
การอนุรักษ์ทรัพยกรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
การปรับปรุงบำรุงดิน
ใช้เศษวัสดุจากต้นทุเรียนเป็นอาหารไส้เดือนดินย่อยสลายเป็นอินทรียวัตถุ ช่วยปรับปรุงดินให้อุดมสมบูรณ์
การป้องกันและการรักษาดิน
กำจัดวัชพืชโดยการตัด และใช้เศษซากวัชพืชเป็นวัสดุคลุมดิน เพื่อรักษาหน้าดินและความชื้น ลดการเผา
การป้องกันกำจัดศัตรูพืชโดยวิธีผสมผสาน
ใช้วิธีการเพิ่มความชื้นให้สมดุล เพื่อลดการใช้สารเคมีเพื่อกำจัดไรแดง ทำให้ใบทุเรียนยังคงสดชื่นใบไม่ร่วง และไม่ส่งผลกระทบต่อผลผลิต
การจัดการที่อยู่อาศัย และกิจกรรมการปลูกพืชอย่างถูกต้องตามหลักวิชาการ ถูกสุขลักษณะ และไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม
๑. มีการจัดการที่อยู่อาศัยถูกสุขลักษณะ เป็นระเบียบเรียบร้อย และปลอดภัย
๒. กิจกรรมการผลิตได้รับการรับรองมาตรฐานGAP และไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม เช่น การใช้วัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรมาใช้คลุมดินแทนการเผา ทำให้ไม่เกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม เป็นต้น
