เมื่อวานเราพูดถึง 5 กลุ่มทุนต่างชาติที่เข้ามาจัดหาทุเรียนในไทยส่งไปที่ประเทศปลายทาง จนกลายเป็นว่า 5 กลุ่มนี้ คือ ผู้กุมตลาด-ราคา-ชะตาชีวิต ชาวสวนผลไม้แบบเบ็ดเสร็จ
กลุ่มแรก “HJ” และมีชื่อไทยด้วย กลุ่มนี้สายสัมพันธ์แน่นทั้งการเมือง(บางกลุ่ม) / ข้าราชการ(บางกลุ่ม) และคนไทย(บางกลุ่ม)
กลุ่มนี้ มีคนต่างชาติที่ชื่อ “A-U” เข้าๆ ออกๆ บางครั้งมาอยู่ประจำทำธุรกิจจัดหาทุเรียนส่งไปที่ประเทศปลายทาง / กลุ่มนี้ยังตั้งคนไทย(บางกลุ่ม) เป็นที่ปรึกษา เพื่อเป็นโซ่ข้อกลางในการเชื่อมความสัมพันธ์กับกลุ่มผู้มีอำนาจ และข้าราชการ(บางกลุ่ม) ในการอำนวยความสะดวกการส่งผลไม้ (ทุเรียน) ให้ออกจากประเทศไทยง่ายขึ้น / กลุ่มนี้ ยังส่งออกลำใย และมีการตั้งอดีตผู้จัดการธนาคาร เป็นที่ปรึกษา เรียกง่ายๆว่า ผลละไม้แต่ละชนิดจะมีที่ปรึกษาที่เป็นคนไทยชนิดละกลุ่ม
ที่สำคัญ กลุ่มนี้มีผู้ประกอบการในเครือข่ายที่รับบรรจุ / แพ็ค ทุเรียน-ลำใย ส่งออก หรือที่เรีกกันว่า มือปืนรับจ้าง ในเครือข่ายไม่ต่ำกว่า 40 ล้ง
กลุ่มสอง “THK” กลุ่มนี้คล้ายๆ กับกลุ่มแรก แต่สายสัมพันธ์ทางการเมือง(บางกลุ่ม) ยังไม่แน่นมากพอ จะอาศัยโซ่ข้อกลางซึ่งเป็นคนไทยดำเนินการจัดหาทุเรียน-แพ็ค-ส่งออก และอำนวยความสะดวกอื่นๆ ให้
กลุ่มนี้มีผู้ประกอบการที่จัดหา-รับบรรจุ / แพ็ค ทุเรียน ส่งออก หรือที่เรีกกันว่า มือปืนรับจ้าง อยู่ในเครือราวๆ 30 ราย
กลุ่มสาม “YK” กลุ่มนี้สายสัมพันธ์ทางการเมือง(บางกลุ่ม) แน่นปึ้ก เมื่อมีปัญหาในทางธุรกิจโดยเฉพาะการถูกตรวจสอบมักจะถูกกล่าวอ้างว่ารู้จัก-สนิท กับกลุ่มการเมือง เพื่อใช้เป็นช่องทาฃใยการอำนวยความสะดวก
กลุ่มนี้ยังเป็นผู้ริเริ่ม “สัญลักษณ์ที่ตู้คอนเทนเนอร์ส่งออกทุเรียนไปยังปลายทาง หรือที่รู้จักกันวงใน คือ“ส่วย” เพราะหากใครมีสัญลักษณ์นี้ปรากฏบนต้นส่งออกทุเรียน จะได้รับการอำนวยความสะดวกทั้งฝั่งไทย และประเทศปลายทาง
กลุ่มนี้มีผู้ประกอบการที่จัดหา-รับบรรจุ / แพ็ค ทุเรียน ส่งออก หรือที่เรีกกันว่า มือปืนรับจ้าง อยู่ในเครือราวๆ 30 – 40 ราย
และกลุ่มนี้มีคนไทยในวงการทุเรียน ที่เรียกกันว่า “น“ เป็นผู้ร่วมทุน ว่ากันว่า “น“ คนนี้สามารถจัดการเคลียร์ปัญหาได้ทั้งหมด เพราะนอกจากสายสัมพันธ์การเมือง(บางกลุ่ม) จะแน่นแล้ว ยังสายสัมพันธ์ดีกับข้าราชการ(บางกลุ่ม) ด้วย และ “น” คนนี้ ยังนำทุเรียนต่างประเทศเข้ามาแปรรูป ด้วย
กลุ่มสี่ “HZ” เป็นกลุ่มทุนใหม่ กลุ่มนี้สายสัมพันธ์ทั้งการเมือง(บางกลุ่ม) และข้าราชการ(บางกลุ่ม) ยังไม่เหนียวแน่นมากนัก ยังต้องใช้คนไทย(บางกลุ่ม) เป็นตัวเชื่อมในการอำนวยความสะดวก
กลุ่มนี้มีผู้ประกอบการในเครือข่ายราวๆ 20-30 ราย สำหรับการจัดหา-บรรจุ/แพ็ค และส่งออกทุเรียน ไปยังประเทศปลายทาง
กลุ่ม 5 “K” กลุ่มนี้จะไม่เน้นทุเรียนมากนัก แต่จะเน้นไปที่ผลไม้ “มังคุด” เป็นหลัก
และกลุ่มที่ 6 ที่พยายามผงาดขึ้นมาเทียบแต่เป็นกลุ่มไม่ใหญ่ คือ “TFH” กลุ่มนี้ยังเข้ามาแบ่งสัดส่วนในตลาดส่งออกทุเรียน ไม่มากนัก
ทั้ง 6 กลุ่มที่กล่าวมา จะมีนายหน้า-มือมีด เป็นคนไปดิวกับสวนเพื่อจัดหาทุเรียนเข้าล้ง ด้วยการทำสัญญาในลักษณะเหมาสวน และก็มีคนบางกลุ่มใช้วิธีตัดรูดในครั้งเดียว เนื่องจากทำสัญญาไว้หลายสวน หากจะย้อนกลับมาตัดทุเรียนที่รอให้เนื้อได้พอดีจึงไม่คุ้ม
และเหตุผลนี้ ก็คือหนึ่งในสาเหตุที่กลุ่มคนค้าทุเรียนอ่อน(บางกลุ่ม) เข้าไปต่อว่าการกวดขันจับกุมทุเรียนตามเพจข่าว ที่นำเสนอเรื่องนี้ทุกครั้ง แต่หากเป็นผู้ประกอบการที่ปฏิบัติตามกติกา จะไม่รู้สึกว่า สิ่งที่ทีมเล็บเหยี่ยวฯ ดำเนินการอย่างเข้มข้น เป็นอุปสรรคสำหรับพวกเค้าเลย
ปี 2564 การส่งออกทุเรียนถูกทีมเล็บเหยี่ยวพิทักษ์ทุเรียนไทย ตรวจสอบคุณภาพ ความอ่อน-แก่ อย่างเข้มข้น จนสัดส่วนทุเรียนอ่อนที่เคยถูกปนไปกับทุเรียนคุณภาพ ทำได้ไม่เต็มที่ และนี่คือผลประโยชน์และรายได้ส่วนต่างที่กลุ่มคนเคยค้าทุเรียนอ่อนเคยได้ แต่หายไป เพราะ ชลธี นุ่มหนู ผอ.สวพ.6 และทีมงานเข้มข้นในการตรวจสอบ
แต่การเอาจริง เอาจัง กับการทำหน้าที่ควบคุมคุณภาพผลไม้ก่อนส่งออก ของ ชลธี นุ่มหนู และทีมเล็บเหยี่ยว โดยไม่สนหน้าอินทร์ หน้าพรม แน่นอนว่า ย่อมเป็นเสี้ยนหนามที่ขวางผลประโยชน์ ของคนบางกลุ่มกับรายได้มหาศาล
โปรดติดตามตอนต่อไป EP : 3
“เสก บูรพา”
