“กล้วยหอมกะเหรี่ยง” เป็นกล้วยพื้นเมืองที่เดิมนิยมปลูกในหมู่บ้านชาวกะเหรี่ยงตามแนวชายแดน มีลักษณะเด่นคือ ลำต้นแข็งแรงไม่จำเป็นต้องค้ำ, เปลือกหนาเก็บนานได้แม้จะงอมจนดำ แต่เนื้อในยังไม่เละ และมีรสชาติหวานหอมปนเปรี้ยวเล็กน้อย เป็นที่นิยมในฐานะของฝากและมีชื่อเรียกอื่น ๆ ในท้องถิ่น เช่น กล้วยหอมจอมพล, กล้วยหอมพิจิตร หรือกล้วยหอมน้ำผึ้ง
ลักษณะทั่วไป
ลำต้น: แข็งแรง ลำต้นสูงประมาณ 2.5-3 เมตร ไม่ค่อยต้องใช้ไม้ค้ำยันเมื่อออกเครือ
เนื้อสัมผัสและรสชาติ: เนื้อแน่นเหนียวหนึบแม้ผลจะงอมจนเปลือกดำ มีรสหวานหอมอมเปรี้ยวเล็กน้อย
หัวปลี: มีสีม่วงเข้ม และมีลักษณะรูปไข่
ใบ: ใบยาวสีเขียวเข้ม ก้านใบสีเขียวมีนวล
ดอก หรือปลีก้านช่อดอกมีขน ใบประดับรูปไข่สีม่วงเข้ม ปลายแหลมและม้วนขึ้น ดอกตัวผู้สีงาช้าง จะหลุดร่วงหลังจากใบประดับหลุดแล้ว ส่วนดอกตัวเมียมีสีเหลือง ก้านตรง ดอกตัวผู้และดอกตัวเมียมีความยาวใกล้เคียงกัน กลีบรวมใหญ่สีเหลืองอ่อน ปลายสีเหลือง กลีบรวมเดี่ยวสีขาวใส มีรอยหยักที่ปลาย
ผล ใน 1 เครือ จะมี 8-12 หวี หวีละ 14-18 ผล มีขนาดใกล้เคียงกับกล้วยหอมทอง แต่สั้นกว่าและปลายผลทู่ เมื่อสุกผลมีสีเหลืองทอง เนื้อสีส้มอ่อน ไม่มีเมล็ด มีรสชาติหวานหอม ปนเปรี้ยว เปลือกหนา ทนทานต่อการขนส่ง สามารถเก็บไว้ได้นาน ไม่เน่าเสียง่าย
สนใจสามารถติดต่อได้ที่กรมส่งเสริมการเกษตร หรือสำนักงานเกษตรจังหวัดใกล้บ้านท่าน
.
